Γράφει ο Αντώνης Πανούτσος
για το protagon.gr
Στα 71 του πια ο Οτο Ρεχάγκελ έχει γίνει μια ιερή αγελάδα που πίσω της κρύβεται κάθε συμφέρον, ματαιοδοξία και φιλοδοξία. Από του βοηθού του Γιάννη Τοπαλίδη, που ζει στην δεκαετία του ’60 κάνοντας ταυτόχρονα τον βοηθό προπονητή αλλά και γυμναστή, μέχρι κάθε πάλιουρα της Εθνικής, από τον Βασίλη Τοροσίδη, που πούλησε την μπάλα στο πρώτο γκολ των Λετονών, μέχρι τον Κώστα Κατσουράνη, που έχει
αποφασίσει ότι είναι δεκάρι και προπονητής στο γήπεδο.
Το χειρότερο είναι ότι με την τακτική του ο κάθε ένας κάνει ότι τον φωτίσει ο Θεός και το συμφέρον του, έχει εξαφανιστεί η συνεργασία, απαραίτητο στοιχείο για μια ομάδα που παίζει αμυντικά.
Ανεξάρτητα από την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο, η Εθνική χρειάζεται ένα προπονητή στον πάγκο, που όταν χρειαστεί θα παίρνει και τη βούρτσα να δίνει κα’ να- δύο σε άτακτα οπίσθια. Σήμερα το μόνο που έχει είναι ένα γραφικό παππού που αφήνει τα παιδιά να παίζουν ενώ αυτός κοιμάται.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου