Δευτέρα 19 Ιουλίου 2010

Γκιόλιας όπως… Λαμπράκης


 47 ΧΡΟΝΙΑ ΑΡΓΟΤΕΡΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ
Απίστευτα πράγματα συμβαίνουν σε αυτή τη χώρα. Η εν ψυχρώ δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια ταρακούνησε συθέμελα το οικοδόμημα της Δημοκρατίας.
Όχι, πως η καθημερινότητά του Έλληνα πολίτη σφύζει από Δημοκρατία αλλά η θανάτωση του Σ. Γκιόλια αποτελεί τρανή απόδειξη της κατάλυσης των θεσμών. Τόσο απλά.  Όποια και είναι η διαφορά σου δεν την λύνεις τοιουτοτρόπως. Αν έχεις στοιχεία για την διαφθορά οποιουδήποτε τα προσκομίζεις στον Εισαγγελέα και δεν βάφεις τα χέρια σου με αίμα.
Εμένα δεν θα μου το βγάλετε από το μυαλό πως η περίπτωση του Γκιόλια είναι καρμπόν με την αντίστοιχη του Γρηγόρη Λαμπράκη.Και οι δύο θύματα των εκάστοτε πολιτικών συστημάτων.
Το ίδιο περίπου story. Πολιτικό υπόβαθρο στη δολοφονία, αδυναμία ή και αδιαφορία της Αστυνομίας να προστατεύσει αυτούς που το έχουν ανάγκη. Το ζητούμενο ήταν να κρατήσουν αμφότεροι το στόμα τους κλειστό. 22 Μαΐου 1963 - 19 Ιουλίου 2010.  47 χρόνια αργότερα η ιστορία επαναλαμβάνεται.
Για να καταλάβετε αν η ιστορία επαναλαμβάνεται φέρτε στο νου σας τις πολιτικές εξελίξεις τα αμέσως επόμενα χρόνια μετά το 1963 και πόσο απέχει από τη σημερινή πραγματικότητα. 

Το ζητούμενο είναι να το αντιληφθούν και τα 300... άτομα του Ελληνικού Κοινοβουλίου και οι προκάτοχοί τους. Αυτοί οδήγησαν την χώρα μας σε αυτή την κατάσταση. Αυτοί όπλισαν το χέρι των δραστών και αυτοί σκότωσαν το Σωκράτη. 


Ο θάνατος του Γκιόλια αποτελεί απόρροια της στιαδικής διαφθοράς, ανικανότητας και κατά συνθήκη υποβάθμισης του πολιτικού συστήματος. 

Μην εκπλαγείται εάν κάποιος στρατιωτικός ή επιχειρηματίας (ή... ή... ) πάρει την κατάσταση στα χέρια του.